การหย่านมเป็นเรื่องยากที่จะสังเกตได้ในป่า นักวิจัยจึงหันไป เว็บพนันออนไลน์ ฝากถอนไม่มีขั้นต่ำ ทำการทดสอบในห้องทดลอง supermoms ของโลกของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมนั้นตัวใหญ่และขี้อาย การศึกษาชั้นการเจริญเติบโตของฟันอุรังอุตังแสดงให้เห็นว่ามารดาสามารถเลี้ยงลูกได้นานกว่าแปดปี ซึ่งเป็นสถิติสำหรับสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในป่า
ฟันจากพิพิธภัณฑ์ตัวอย่างลิงอุรังอุตังบอร์เนียว ( Pongo pygmaeus )
ไม่แสดงอาการหย่านมจนกว่าจะอายุ 8.1ปี และอุรังอุตังสุมาตรา ( P. abelii ) ยังคงให้นมในช่วงไม่กี่เดือนก่อนที่มันจะเสียชีวิตเมื่ออายุ 8.8 ปี นักวิจัยรายงานวันที่ 17 พฤษภาคมในScience Advances
การทดสอบยังแสดงให้เห็นว่าเด็ก ๆ เริ่มลดการพึ่งพานมแม่เป็นระยะ และบางทีถ้าอาหารแข็งหายากขึ้น ให้กลับไปรับประทานอาหารที่ดูเหมือนเป็นอาหารสำหรับแม่ล้วน ผู้เขียนร่วมการศึกษา Tanya Smith นักมานุษยวิทยาวิวัฒนาการที่ Griffith University ในเมืองนาธาน ประเทศออสเตรเลีย กล่าว
ก่อนงานนี้ ข้อมูลการหย่านมของอุรังอุตังมีน้อย ความพยายามอย่างดีที่สุดของนักชีววิทยาภาคสนามในการติดตามการหย่านมของลิงอุรังอุตังบอร์เนียวที่มีวันเกิดที่ทราบกันดีอยู่แล้ว ถือว่า 7.5 ปีเป็นเวลาพยาบาลที่นานที่สุดที่น่าจะเป็นไปได้ Smith กล่าว รายงานการหย่านมอื่น ๆ เพียงอย่างเดียวในป่าสำหรับเจ้าหนูบอร์เนียวที่อายุรู้จักคือ 5.75 ปี สมิธรู้ว่าไม่มีรายงานดังกล่าวสำหรับอุรังอุตังของสุมาตรา
อุรังอุตังในป่าพื้นเมืองของพวกมันไม่ได้ทำให้ง่ายต่อการตรวจพบการหย่านม Serge Wich จากมหาวิทยาลัย Liverpool John Moores ในอังกฤษซึ่งไม่ได้เกี่ยวข้องกับการศึกษาใหม่กล่าว เขาเริ่มดูลิงในปี 1993 และชี้ให้เห็นว่า “การให้นมเกิดขึ้นได้สูงมากบนต้นไม้ ดังนั้นเราจึงมักจะอยู่ภายใต้มุมที่น่าอึดอัดที่จะสังเกต แถมยังมีขนยาวอีกด้วย” การพิจารณาว่าทารกกำลังดูดนมหรือเพียงแค่กอดกันไม่ใช่วิทยาศาสตร์ที่แน่นอน
เพื่อการนัดหมายที่แม่นยำยิ่งขึ้น Smith และเพื่อนร่วมงานจึงหันไปใช้ข้อมูลที่เก็บไว้ในฟัน ฟันของไพรเมตจะเติบโตตามจังหวะชีวิต โดยวางชั้นด้วยกล้องจุลทรรศน์ทุกวันตั้งแต่ก่อนคลอด ทารกจะเติบโตกระดูกและฟันโดยใช้แคลเซียมจากนม ซึ่งแม่ของพวกมันดึงออกมาจากโครงกระดูกของพวกมันเอง ธาตุที่คล้ายกัน คือ แบเรียม โบกรถไปตามกระดูกและฟันด้วย “แม่แยกส่วนของตัวเองเพื่อเลี้ยงดูลูก” ตามที่สมิ ธ กล่าว แบเรียมที่มีความเข้มข้นมากขึ้นในชั้นฟันเป็นเครื่องหมายเวลาที่ฟันถูกสร้างขึ้นด้วยสัดส่วนของนมแม่ที่มากขึ้น
ในการอ่านประวัตินมแม่ สมิ ธใช้วิธีการในการติดตามความเข้มข้นของแบเรียมที่พัฒนาขึ้นกับเพื่อนร่วมงานที่ Icahn School of Medicine ที่ Mount Sinai ในนิวยอร์กซิตี้ นักวิจัยได้สุ่มตัวอย่างชุดของฟันกรามจากตัวอย่างที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะสี่ชิ้น ซึ่งเป็นลิงอุรังอุตังอย่างละ 2 สายพันธุ์ ซึ่งเก็บรักษาไว้ในคอลเล็กชันของพิพิธภัณฑ์ ฟันเหล่านี้มาจากเมื่อหลายสิบปีก่อนเมื่อนักสะสม “ไปสุ่มยิงสัตว์ใกล้สูญพันธุ์” Smith กล่าว
ตอนนี้อุรังอุตังบอร์เนียวและสุมาตราถูกจัดอยู่ในประเภทใกล้สูญพันธุ์อย่างยิ่ง
ไข้ของการตัดไม้และการปลูกปาล์มน้ำมันกำลังกินเศษป่าของพวกเขาและนักล่ารางวัลการค้าสัตว์เลี้ยงที่ยิงแม่เพื่อเอาทารกน่ารักไปขาย ไม่มีสปีชีส์ใดมีทรัพยากรที่เขียวชอุ่มตั้งแต่แรก เนื่องจากสัตว์เหล่านี้วิวัฒนาการมาในป่าที่มีความอุดมสมบูรณ์และเต็มไปด้วยเสบียงอาหาร การพยาบาลเด็กเป็นเวลานานอาจเป็นส่วนหนึ่งของการเลี้ยงลูกแบบช้าๆ ของพวกเขาเพื่อนำไปสู่ความไม่แน่นอนและความขาดแคลนอย่างต่อเนื่องในสภาพแวดล้อมของพวกเขา
นักวิจัยอภิปรายว่าความไม่แน่นอนบางอย่างคล้ายคลึงกันทำให้เกิดวิวัฒนาการของมนุษย์หรือไม่ ในบรรดาวานร เผ่าพันธุ์มนุษย์มีวิวัฒนาการในวัยเด็กที่ “ยืดเยื้อ” แม้ว่าจะมีการเว้นจังหวะที่แตกต่างจากลิงอุรังอุตังก็ตาม Smith กล่าว “การศึกษาลูกพี่ลูกน้องของเราทำให้ประวัติศาสตร์ของเราอยู่ในบริบท”
ชาว Chumash ส่วนใหญ่ซื้อและขายสินค้าด้วยสกุลเงินทางทะเลซึ่งอยู่ร่วมกับแนวทางการค้าที่มีมายาวนาน เมื่อเปลือกเงินพัฒนาต่อไปก็อาจรวมอยู่ในการชำระหนี้ให้กับหัวหน้าผู้ต้องสงสัย Gamble
ไม่ว่าเงินของ Chumash จะเป็นหนี้การแลกเปลี่ยนทางเศรษฐกิจมากกว่าหนี้ส่วนใหญ่หรือไม่ก็ตาม ปริศนาที่ใหญ่กว่านั้นยังคงอยู่ สังคมโบราณบางแห่ง เช่น Inca และอาณาจักรก่อนหน้านี้ที่ตั้งอยู่ในเทือกเขา Andes ได้เก็บบันทึกการบัญชีที่พิถีพิถันเกี่ยวกับสินค้าและเครื่องบรรณาการทุกประเภท แต่ไม่มีเงิน Gamble กล่าวว่านักวิจัยไม่รู้ว่าทำไมเงินจึงพัฒนาขึ้นในสังคมนักล่าและรวบรวมนักล่าที่ค่อนข้างเรียบง่ายของชาว Chumash และไม่ใช่ในรัฐ Inca ต้นศตวรรษที่ 16
ในโลกยุคโบราณ เงินพูดคุยกันในบางสถานที่และไม่เคยพูดอะไรสักคำในที่อื่น
เขาคิดว่าโรคอัลไซเมอร์เป็นปัญหาการเก็บขยะชนิดหนึ่ง ในขณะที่เซลล์ประสาทหรือเซลล์ประสาทดูแลธุรกิจ พวกเขามักจะทิ้งขยะไว้รอบๆ พวกเขาทิ้ง A-beta ซึ่งเป็นส่วนที่เหลือของโปรตีนขนาดใหญ่ที่คิดว่าจะสร้างการเชื่อมต่อระหว่างเซลล์ประสาทในสมองที่กำลังพัฒนา แต่ยังคงศึกษาบทบาทในผู้ใหญ่อยู่ ร่างกายมักจะล้างเอ-เบต้า
แต่บางครั้ง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อถูกโกงเรื่องการนอนหลับ สมองก็ไม่มีโอกาสได้ซับ A-beta ทั้งหมดที่เซลล์ประสาทสร้างขึ้น ตามความเห็นพ้องต้องกันที่กำลังพัฒนา A-beta เริ่มสะสมในรอยต่อเล็กๆ ระหว่างเซลล์ของสมอง เช่น เศษขยะในรางน้ำ หาก A-beta สะสมมากเกินไป มันสามารถสะสมเป็นโล่ที่คิดว่าจะนำไปสู่ปัญหาอื่น ๆ ในที่สุด เช่น การอักเสบและการสะสมของเทา ซึ่งดูเหมือนจะทำลายเซลล์ประสาทและนำไปสู่โรคอัลไซเมอร์ เว็บพนันออนไลน์ ฝากถอนไม่มีขั้นต่ำ
