วิธีการทดสอบที่พัฒนาที่เวอร์จิเนียเทคเป็นวิธีแรกที่ได้รับการยอมรับจาก Federal Aviation Administration เพื่อแสดงให้เห็นถึงการปฏิบัติตามกฎระเบียบใหม่สำหรับความสามารถที่สำคัญต่อการขยายตัวของอุตสาหกรรมโดรน: ความสามารถในการบินเครื่องบินเหล่านี้เหนือผู้คน การประกาศกฎการบินเหนือผู้คนของ FAA เมื่อปลายปีที่แล้วเป็นตัวบ่งชี้ความคืบหน้าในอุตสาหกรรมที่ความสามารถทางเทคโนโลยีมักจะแซงหน้าการอนุมัติตามกฎระเบียบ การยอมรับอย่างเป็นทางการของวิธีการทดสอบ — ซึ่งเป็นที่รู้จักในอุตสาหกรรมว่าเป็นวิธีปฏิบัติตาม — เพิ่มคุณค่าในทางปฏิบัติให้กับสัญลักษณ์ของกฎ
Tombo Jones ผู้อำนวยการของ
Virginia Tech Mid-Atlantic Aviation Partnershipซึ่งเป็นไซต์ทดสอบโดรนที่ FAA กำหนดให้ “กฎนี้ทำให้เกิดความเข้าใจในสิ่งที่จำเป็นในการปฏิบัติงานเหนือผู้คน” “แต่ในการใช้กฎ คุณต้องมีกระบวนการที่มั่นคงเพื่อแสดงว่าคุณมีคุณสมบัติตรงตามข้อกำหนดเหล่านั้น นั่นคือวิธีการปฏิบัติตามข้อกำหนดนี้ และจะทำให้สามารถใช้โดรนได้อย่างมีประสิทธิภาพและปลอดภัยสำหรับการปฏิบัติงานที่หลากหลายยิ่งขึ้น”
นอกจากนี้ยังเป็นการตอกย้ำตำแหน่งของเวอร์จิเนียเทคในระดับแนวหน้าของการบูรณาการโดรน เนื่องจากกระบวนทัศน์ด้านกฎระเบียบในอุตสาหกรรมเปลี่ยนไปเพื่อให้เที่ยวบินกลายเป็นกิจวัตรมากขึ้น
ผลงานชิ้นนี้เป็นชัยชนะครั้งล่าสุดในความร่วมมือระยะยาวระหว่างสถานที่ทดสอบหรือที่เรียกว่า MAAP และผู้เชี่ยวชาญด้านชีวกลศาสตร์การบาดเจ็บในภาควิชาวิศวกรรมชีวการแพทย์และกลศาสตร์ ทั้งสองกลุ่มที่ได้รับการยอมรับในระดับประเทศตัดสินใจรวมความเชี่ยวชาญของพวกเขาเพื่อศึกษาความเสี่ยงของผลกระทบของโดรนกับมนุษย์ ไม่นานหลังจากที่ FAA ออกกฎการใช้โดรนเชิงพาณิชย์ชุดแรกในปี 2559 ซึ่งเป็นข้อบังคับที่ห้ามการบินเหนือผู้คนอย่างชัดเจน
คำสั่งห้ามดังกล่าวเป็นจุดอ่อนที่คงเส้นคงวาสำหรับอุตสาหกรรม เนื่องจากการหลีกเลี่ยงไม่ให้บินเหนือใครก็ตามบนพื้นถือเป็นอุปสรรคสำคัญสำหรับการใช้งานในอุดมคติอื่นๆ สำหรับโดรนขนาดเล็ก (ลองนึกภาพการถ่ายภาพงานแต่งงาน เช่น หรือการดำเนินการจัดส่งในเขตเมือง) นอกจากนี้ยังเป็นองค์ประกอบสำคัญสำหรับการบินเหนือแนวสายตา ซึ่งเป็นอีกหนึ่งจุดสนใจในอุตสาหกรรม: หากคุณมองไม่เห็นโดรนอีกต่อไป คุณไม่สามารถรับประกันได้ว่าจะอยู่ที่นั่น ไม่ใช่คนที่อยู่ข้างใต้
FAA ได้ผ่อนผันข้อกำหนดนี้เมื่อผู้ดำเนินการทำกรณีที่น่าสนใจว่า
เที่ยวบินที่วางแผนไว้มีความเสี่ยงต่ำ การสละสิทธิ์เหล่านี้ทำให้อุตสาหกรรมขยายตัว และที่สำคัญคือกระตุ้นการวิจัยเกี่ยวกับวิธีการทดสอบที่มีประสิทธิภาพ แต่การสละสิทธิ์แต่ละครั้งจะใช้กับสถานการณ์แคบๆ เท่านั้น การดำเนินการใหม่แต่ละประเภทจำเป็นต้องมีการสละสิทธิ์แยกต่างหาก กฎใหม่ได้กวาดล้างเทปสีแดงจำนวนมากที่มีลักษณะเฉพาะของระบบการสละสิทธิ์ด้วยการสร้างมาตรฐานสากลที่ชัดเจนซึ่งเชื่อมโยงกับความรุนแรงของการบาดเจ็บ หากพิสูจน์แล้วว่าโดรนไม่ก่อให้เกิดการบาดเจ็บเกินระดับที่กำหนด ก็อาจบินเหนือผู้คนได้ (ยังมีข้อจำกัดบางประการเกี่ยวกับการบินเหนือกลุ่มใหญ่)
“การเปลี่ยนจากการดำเนินการผ่านการสละสิทธิ์เป็นการดำเนินการภายใต้กฎหมายความว่าคุณไม่ต้องยื่นคำร้องต่อ FAA เกี่ยวกับความปลอดภัยของการดำเนินการแต่ละกรณีอีกต่อไป” โจนส์กล่าว “มันทำให้มีประสิทธิภาพมากขึ้นอย่างมากในการขยายไปสู่การดำเนินงานที่ทะเยอทะยานมากขึ้น นอกจากนี้ยังช่วยลดความเสี่ยงทางธุรกิจสำหรับผู้ผลิตโดรน: การมีมาตรฐานที่ชัดเจนช่วยให้มั่นใจได้ว่ามีเส้นทางที่ชัดเจนในการดำเนินการ”FAA เผยแพร่วิธีการปฏิบัติตามกฎวิธีหนึ่ง: สูตรง่ายๆ ที่ใช้มวลและความเร็วของโดรนเพื่อคำนวณพลังงานจลน์ทั้งหมดที่เครื่องบินสามารถถ่ายโอนไปยังบุคคลระหว่างการกระแทก ซึ่งเป็นตัวชี้วัดที่สัมพันธ์กับความรุนแรงของการบาดเจ็บที่อาจเกิดขึ้น
Robert Briggs หัวหน้าวิศวกรของ MAAP กล่าวว่าสูตรนี้สามารถสร้างขีดจำกัดบนสำหรับความเสี่ยงโดยไม่ต้องทำการทดสอบ — แต่สมมติฐานพื้นฐานที่ใช้ยังขัดขวางโดรนส่วนใหญ่ไม่ให้ตรงตามมาตรฐาน “ข้อสันนิษฐานนั้นก็คือว่าโดรนของคุณทำหน้าที่เหมือนวัตถุที่มีความแข็ง เมื่อมันกระทบกับบุคคล จะไม่มีการแตกหัก ไม่เสียรูป ไม่มีไดนามิกที่ซับซ้อนเกิดขึ้น สำหรับโดรนบางตัว นั่นอาจเป็นข้อสันนิษฐานที่ถูกต้อง แต่สำหรับหลายๆ คน มันไม่ใช่” เขากล่าว
ระหว่างการกระแทกจริง โดรนสามารถเปลี่ยนรูปร่าง แตก หรือแม้แต่แตกเป็นชิ้นๆ ได้ จุดอ่อนของโครงสร้างเหล่านี้มักถูกสร้างไว้ในการออกแบบ เนื่องจากพวกมันกระจายพลังงานจลน์บางส่วนที่มิฉะนั้นจะถูกถ่ายโอนไปยังสิ่งที่เครื่องบินชน
พลังงานจลน์ที่สูญเสียไปนั้นให้ละติจูดที่โดรนเชิงพาณิชย์ส่วนใหญ่ต้องการเพื่อให้เป็นไปตามมาตรฐานที่กำหนดโดยกฎ วิธีการทดสอบของเวอร์จิเนียเทคแสดงให้เห็นว่าโดรนลำหนึ่งมีแนวโน้มที่จะถ่ายโอนพลังงานได้มากเพียงใดภายใต้สภาวะที่เป็นจริง และเปรียบเทียบกับวัตถุแข็งที่มีเกณฑ์พลังงานจลน์ที่ระบุ
วิธีการเหล่านี้สร้างขึ้นจากการทำงานหลายปีโดย MAAP และกลุ่มนักวิจัยด้านชีวกลศาสตร์การบาดเจ็บที่นำโดย Steve Rowson รองศาสตราจารย์ด้านวิศวกรรมชีวการแพทย์และกลศาสตร์ที่ Virginia Tech ความร่วมมือครั้งนี้ได้ผสานประสบการณ์ของ MAAP ในการประเมินความเสี่ยงในการปฏิบัติการด้วยโดรน ซึ่งให้ข้อมูลมากมายว่าผลกระทบอาจเกิดขึ้นได้อย่างไรและเพราะเหตุใด และเทคนิคที่ได้รับการยอมรับอย่างสูงของ Rowson และเพื่อนร่วมงานของเขาในการสร้างผลกระทบซ้ำในห้องทดลองและเชื่อมโยงลักษณะผลกระทบกับความเสี่ยงต่อการบาดเจ็บ การผสานความเชี่ยวชาญของพวกเขาทำให้เกิดความสำเร็จครั้งสำคัญ ซึ่งรวมถึงการสละสิทธิ์ทั่วประเทศครั้งแรกสำหรับปฏิบัติการโดรนเหนือคนและการรับรองผู้ให้บริการขนส่งทางอากาศโดรนรายแรก
วิธีการปฏิบัติตามข้อกำหนดจะขยายการทดสอบเฉพาะทางที่จำเป็นสำหรับการสละสิทธิ์เฉพาะไปสู่ขั้นตอนที่มีประสิทธิภาพและใช้งานได้ทั่วไป ซึ่งสามารถนำไปใช้กับเครื่องบินประเภทต่างๆ และการปฏิบัติงานที่หลากหลาย
เมื่อได้รับการยอมรับแล้ว เวอร์จิเนียเทคสามารถทำงานร่วมกับผู้สมัคร เช่น ผู้ผลิตโดรน เพื่อออกแบบและดำเนินการทดสอบสำหรับเครื่องบินแต่ละรุ่น — ผู้สมัครจะส่งข้อมูลการทดสอบไปยัง FAA ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของการประกาศการปฏิบัติตามกฎใหม่ ในกระบวนการนี้ การทดสอบจะยังคงอธิบายถึงสิ่งที่ต้องทำเพื่อให้บินเหนือผู้คนได้อย่างปลอดภัย
“เรากำลังเข้าใกล้สิ่งนี้ในแบบฝึกหัดการเรียนรู้” Briggs กล่าว “ในขณะที่เราเริ่มดำเนินการทดสอบกับบริษัทต่างๆ นี้ เราจะได้เรียนรู้มากมายเกี่ยวกับความรุนแรงของการบาดเจ็บที่อาจเกิดขึ้นจากโดรนขนาดเล็ก รวมถึงวิธีปรับขนาดตามขนาดและการออกแบบ”
ในท้ายที่สุด ข้อมูลเชิงลึกเหล่านั้นจะขับเคลื่อนการออกแบบเครื่องบินให้ปลอดภัยยิ่งขึ้นและการปฏิบัติในการปฏิบัติงาน และช่วยเป็นแนวทางในการควบคุมตามหลักฐาน
“MAAP มีอยู่เพื่อแจ้งกฎระเบียบ” Briggs กล่าว “หนึ่งในเป้าหมายหลักของเราคือการแจ้งกฎระเบียบที่จะสร้างน่านฟ้าแห่งชาติที่ปลอดภัยยิ่งขึ้น และนั่นรวมถึงผู้คนบนภาคพื้นดินด้วย”
credit: mastersvo.com twinsgearstore.com resignbeforeyourtime.com WeBlinkAlliance.com colourtopsell.com haveparrotwilltravel.com hootercentral.com hotwifemilfporn.com blogiurisdoc.com MarketingTranslationBlog.com
